INSPIRATIE.
Eigenlijk puur toeval dat we 27 jaar geleden op dit plekje terechtkwamen. Er moeten duizenden van dit soort mooie stukjes Griekenland zijn, met ongetwijfeld even bijzondere natuur en gastvrije mensen. Waarom vinden we het hier dan zo speciaal? Hieronder vindt u zo maar wat verhaaltjes, van ons zelf, uit het gastenboek of iets uit het dorp. We zullen deze pagina's regelmatig verversen, als we weer eens iets inspirerends horen of zien..
Het mooie van zo'n plekje in een authentiek deel van Griekenland is dat je zo'n dorpje echt leert kennen, met het leven door de seizoenen heen. Je leert omgaan met het grillige klimaat van dit stukje Griekenland, maar deelt ook lief en leed met de buren: huwelijken, geboortes, maar ook overlijden. Nog steeds missen we onze lieve buurman Kostas die vier jaar geleden overleed.
Toen we in 2007 onverwacht het aanbod van de bevriende Griekse familie kregen om het huis te kopen, waren we best wel onzeker: zouden we wel tijd en geld genoeg hebben om er van te genieten? De waarheid is dat we er geen seconde spijt van hebben gehad. Natuurlijk zijn we tegen dingen aangelopen: de Griekse bureaucratie bijvoorbeeld (wat je allemaal moet doen om een oud hek te vervangen, pfft..), maar ook in het dorp zelf blijkt van alles te spelen. We hebben onze roze bril lang geleden al ergens op een terras laten liggen, maar de liefde voor het Griekse volk wordt alleen maar dieper. We blijven dan ook proberen de Griekse taal onder de knie te krijgen..
Het eigendom van zo'n woning en tuin betekent wel dat de vakanties er opeens anders uitzien: er valt altijd wel wat te klussen! In het voorjaar organiseer ik dan ook elk jaar een reisgezelschap van vrienden, collega's of familie om een weekje de handen uit de mouwen te steken. Telkens levert dit een heerlijke week op, 's ochtends een projectje aanpakken (bouwen van een schuurtje, schilderen van de buitenboel, tuinklussen e.d.). 's middags bezoeken we mooie plekjes, gaan we naar het strand of wandelen. In de avond uit eten in een van de lokale taverna's met eerlijk Grieks eten. Of we gaan zelf BBQ'en met verse vis..
Veel mensen denken dat Griekenland een mild klimaat heeft, lekker om te overwinteren. Wij weten inmiddels wel beter, centraal Griekenland heeft een landklimaat. Koude winters, korte lente en herfst met soms extreme regenval, lange, hete zomers. De natuur heeft hier veel te verduren! We hebben er inmiddels al drie keer ingesneeuwd gezeten, in de extreem strenge winter van 2017 zijn zo'n beetje alle citroenbomen, kiwi's en avocado's op de Pilion doodgevroren.
Die natuur blijft ons verbazen: wat het ene jaar goed groeit en bloeit, is het jaar daarna opeens verdwenen. Wij gooien elk voorjaar lukraak wilde bloemenmengsels in de tuin met soms verrassende gevolgen: de ooit gezaaide afrikaantjes zijn inmiddels woekeraars van anderhalve meter geworden en worden 5 tuinen verderop gesignaleerd. Ze hebben de aardbeien verdrongen, dat is dan weer jammer. In de tuin groeien spontaan plantjes die geschikt zijn voor consumptie: een soort postelein, wilde spinazie, molsla, boomspinazie, elk jaar ontdekken we weer nieuwe dingen!
Sinds wij het huisje in 2007 kochten is Griekenland door diepe dalen gegaan: eerst de financiële crisis, door de strenge bezuinigingen kwam de economie tot stilstand en zijn veel mensen in armoede beland. Toen kwam Corona, met strenge lockdowns, twee jaar met veel te weinig inkomsten uit toerisme. Tot overmaat van ramp mislukte ook twee jaar achter elkaar de olijvenoogst, voor veel families een financieel drama. En nu weer de oorlog in Oekraïne met zware prijsstijgingen en onzekere toekomstverwachtingen.. Daar kwamen de zware stormen in september 2023 overheen: het toeristenseizoen op de Pilion eindigde opeens dramatisch en het is nog maar de vraag of 2024 dat goedmaakt. Er heerst echt armoede, vooral in de steden, veel jongeren verlaten het land. De dagelijkse boodschappen zijn duur, maar uit eten gaan is nog steeds heel betaalbaar. En voor wat het toerisme betreft kunnen we u verzekeren: de Griekse gastvrijheid heeft er niet onder geleden. Gasten zijn welkomer dan ooit!
een you tube filmpje over Platania en omgeving
zelf gemaakt actiefilmpje van wild zwijn en kat op 't landje naast ons pad.
Een klein deel van de oogst oktober 2022: we hadden zeker 5 kilo olijven om in te maken, 5 kilo walnoten, heel veel granaatappels, mandarijnen, kweeperen en welgeteld 1 kaki. De laatste appels en druiven zijn inmiddels verwerkt tot appelmoes, chutney, sap en druivenlikeur. In februari 2023 hebben we die appelmoes en chutney opgegeten, de olijven staan in een bak met zeezout om de bitterheid kwijt te raken, in april zijn ze ingemaakt. Van de citroenen hebben we jam en limoncello gemaakt.
Zomer 2023, in twee weken tijd 3 hittegolven, 2 dagen met 40 graden. Platania kent gelukkig wel koele nachten, meestal daalt de temperatuur tot 20 graden en is de tuin in de ochtend kletsnat van de dauw. Het gras bleef dan ook groen, mede door slim te maaien: niet te kort, variatie in lengte en begroeiing, soort permacultuur.
Ons Griekse huisje ligt aan de voet van de heuvels, hier begint een bijzonder natuurgebied. Langs onze tuin loopt in het voorjaar een stroompje, veel dieren gebruiken het als pad om de boomgaard van onze buren te bezoeken. Op een avond heb ik er wat water in laten lopen, wat visafval neergegooid en een wildcamera neergezet.
Dat leverde in volgorde van opkomst de volgende dieren op: als eerste een vos (met de kop van een makreel in zijn bek), een steenmarter, een das, een familie zwijnen (alles bij elkaar zeker 10 foto's) en de hond van de buren. De volgende avond had ik nog meer zwijnenfoto's en een Oost-Europese egel (aanmerkelijk groter dan het West-Europese soort). Opmerkelijk genoeg waren er geen katten in beeld gekomen.
Maar begin september ontdekten we dat het ook nadelen heeft om een tuin aan de voet van de heuvels te hebben. In 30 uur regende het evenveel als normaal in een heel jaar en al dat water stroomde tegelijk de heuvels af. Onze tuin veranderde in een woeste stroom, tuinmuurtjes gingen om, het schuurtje werd bijna vermorzeld. Ons huis heeft het gelukkig goed doorstaan, nu snappen we eens te meer waarom het op zo'n verhoging is gebouwd. Maar de Pilion is zwaar getroffen: wegen en bruggen zijn weggeslagen, veel huizen zijn ondergelopen, honderden auto's zijn in zee terechtgekomen of vernield. Het duurde een week voordat de elektriciteit hersteld was, weer een week later was er pas water.
Wij hebben zelf eind september ons huisje bezocht voor de eerste damage control en maakten de tweede storm Elias mee. Vanaf dat moment zijn we bezig met puinruimen, repareren, afspraken maken met onze aannemer. In februari is men begonnen het puin af te graven, zie bijgaande foto's.
Zomer 2024 is de voortuin weer prachtig, de achtertuin is inmiddels ook afgegraven en omheind maar heeft nog even nodig om te herstellen. In de herfst gaan we weer nieuwe bomen en struiken planten!
Een huis in Griekenland? Never a dull moment!
