INSPIRATIE.
Eigenlijk puur toeval dat we 27 jaar geleden op dit plekje terechtkwamen. Er moeten duizenden van dit soort mooie stukjes Griekenland zijn, met ongetwijfeld even bijzondere natuur en gastvrije mensen. Waarom vinden we het hier dan zo speciaal? Hieronder vindt u zo maar wat verhaaltjes, van ons zelf, uit het gastenboek of iets uit het dorp.
Het mooie van zo'n plekje in een authentiek deel van Griekenland is dat je zo'n dorpje echt leert kennen, met het leven door de seizoenen heen. Je leert omgaan met het grillige klimaat van dit stukje Griekenland, maar deelt ook lief en leed met de buren: huwelijken, geboortes, maar ook overlijden. Nog steeds missen we onze lieve buurman Kostas die vier jaar geleden overleed.
Toen we in 2007 onverwacht het aanbod van de bevriende Griekse familie kregen om het huis te kopen, waren we best wel onzeker: zouden we wel tijd en geld genoeg hebben om er van te genieten? De waarheid is dat we er geen seconde spijt van hebben gehad. Natuurlijk zijn we tegen dingen aangelopen: de Griekse bureaucratie bijvoorbeeld (wat je allemaal moet doen om een oud hek te vervangen, pfft..), maar ook in het dorp zelf blijkt van alles te spelen. Bovendien is er de afgelopen 17 jaar zoveel gebeurd in Griekenland: de financiële crisis, Corona, de oorlog in Oekraïne, de rampzalige overstromingen vorig jaar: er heerst echt armoede, veel jongeren hebben het land verlaten. We hebben onze roze bril lang geleden al ergens op een terras laten liggen, maar de liefde voor het Griekse volk wordt alleen maar dieper. De gastvrijheid hier heeft er niet onder geleden: gasten zijn welkomer dan ooit!
Het eigendom van zo'n woning en tuin betekent wel dat de vakanties er opeens anders uitzien: er valt altijd wel wat te klussen! In het voorjaar organiseer ik dan ook elk jaar een reisgezelschap van vrienden, collega's of familie om een weekje de handen uit de mouwen te steken. Telkens levert dit een heerlijke week op, 's ochtends een projectje aanpakken (bouwen van een schuurtje, schilderen van de buitenboel, tuinklussen e.d.). 's middags bezoeken we mooie plekjes, gaan we naar het strand of wandelen. In de avond uit eten in een van de lokale taverna's met eerlijk Grieks eten. Of we gaan zelf BBQ'en met verse vis..
Veel mensen denken dat Griekenland een mild klimaat heeft, lekker om te overwinteren. Wij weten inmiddels wel beter, centraal Griekenland heeft een landklimaat. Koude winters, korte lente en herfst met soms extreme regenval, lange, hete zomers. De natuur heeft hier veel te verduren! We hebben er inmiddels al drie keer ingesneeuwd gezeten, in de extreem strenge winter van 2017 zijn zo'n beetje alle citroenbomen, kiwi's en avocado's op de Pilion doodgevroren. Maar de lente maakt alles goed: verse sinaasappelen en overal bloemen!
In de zomer en herfst kunnen we oogsten. 2024 was bijzonder, ondanks (of dankzij) de overstroming in september 2023. Pruimen, citroenen en appels in de zomer, in oktober zeker 5 kilo olijven, 5 kilo walnoten, veel granaatappels, mandarijnen, kweeperen en vooral veel prachtige druiven. Dit alles verwerken we tot appelmoes, chutney, sap en likeur. De olijven staan nu in een bak met zeezout om de bitterheid kwijt te raken, in april worden ze ingemaakt. Bijzonder is dat in onze tuin ook spontaan eetbare plantjes groeien: boomspinazie, een soort wilde postelein, molsla. De natuur op de Pilion is zo rijk!
De zomer was warm en extreem droog, periodes met 35+ graden in de middag. Platania kent gelukkig wel koele nachten, meestal daalt de temperatuur tot 20 graden en is de tuin in de ochtend kletsnat van de dauw. Het gras bleef dan ook groen, mede door slim te maaien: niet te kort, variatie in lengte en begroeiing, soort permacultuur. Het paard van de buurvrouw was blij met ons verse gras!
Ons Griekse huisje ligt aan de voet van de heuvels, hier begint een bijzonder natuurgebied. Langs onze tuin loopt in het voorjaar een stroompje, veel dieren gebruiken het als pad om de boomgaard van onze buren te bezoeken. Op een avond heb ik er wat water in laten lopen, wat visafval neergegooid en een wildcamera neergezet.
Dat leverde in volgorde van opkomst de volgende dieren op: als eerste een vos (met de kop van een makreel in zijn bek), een steenmarter, een das, een familie zwijnen (alles bij elkaar zeker 10 foto's) en de hond van de buren. De volgende avond had ik nog meer zwijnenfoto's en een Oost-Europese egel (aanmerkelijk groter dan het West-Europese soort).
In de herfst horen we de dassen en zwijnen gevallen noten kraken, maar ook een roedel jakhalzen aan het jagen: een zeer spooky geluid..
Bijzonder zijn ook de vogels: bosuilen, buizerds en tal van zangvogels, maar in de tuin zagen we ook een hop, een ralreiger en een bijeneter.